Uiteindelijk komt er dan toch een dag waarbij je geen meter verkeerd fietst en het vanaf het begin overduidelijk is welke richting je op moet. Bij vertrek in Siena is het simpel, gewoon de bordjes naar Roma volgen en dan niet die je leiden maar de autostrada, maar de normale bordjes voor het iets langzamere verkeer. De bordjes die zeg maar ook bedoeld zijn voor fietsers. In Siena is het nog 218 kilometer fietsen naar Rome. Vijf kilometer buiten Siena is het nog 222 kilometer fietsen naar Rome en weer een kilometer later is het nog 211 kilometer fietsen naar Rome. Nee, die Italianen nemen het niet zo nauw met de nauwkeurigheid.
Dat viel me al eens eerder op deze expeditie. Toen ik van Como naar Milaan reed was het op zeker moment nog veertig kilometer, zo stond aangegeven. Twee kilometer verder bedroeg de afstand echter vijf kilometer meer. Of neem de afstand tussen Novara en Vercelli die exact 23 kilometer zou moeten en zou blijken te zijn. In heel Novara, en daar heb ik zeker vijf kilometer gefietst voordat ik eruit was, stond Vercelli als 23 kilometer aangegeven. Maar eenmaal buiten de 'stadsmuur' was het nog maar achttien kilometer. Er valt hier in Italië geen pijl op te trekken, behalve het feit dat de bordjes je de giede richting opsturen. En dat is exact wat ik zondag nodig had met de bordjes naar Roma!
De bordjes naar Rome leiden me over de Via Cassia. Dat was vroeger een belangrijke Romeinse weg die Rome via Siena verbond met Florence. Het blijkt vandaag de dag vanuit Siena nog steeds de meest direct verbinding tussen deze steden te zijn. De Cassia volgt voor een groot gedeelte hetzelfde traject als de Via Francigena, een oude pelgrimsroute van Canterbury naar Rome. Deze route is beschreven door een Engelse aartsbisschop Siegeric in het jaar 990 en in 2004 door de Raad van Europa uitgeroepen tot een Belangrijke Culturele Route. Deze route wordt in toenemende mate gebruikt door mensen die naar Rome willen lopen.
Ik ben echter op de fiets en dat is maar goed ook, want het terrein is weer erg heuvelachtig. Zonder dat ik het echt merk, heb ik binnen no time weer vijfhonderd hoogtemeters te pakken en ik zou de dag eindigen op twaalfhonderd. Voor de verandering fiets ik eens een dag op tempo en in dit gebied en met bepakking is 25 kilometer per uur best snel. Ik ben stipt om negen uur 's ochtends vertrokken en omdat het zondag is en toch alles dicht zit, besluit ik om pas te stoppen als het twaalf uur is. Net geen 75 kilometer heb ik gefietst om twaalf uur, maar ik ben van mening dat ik een tussenstop heb verdiend. Ik spreek af op het eerste geschikte moment even te rusten en dat moment komt zes kilometer later, daar waar de Cassia en Francigena elkaar kruisen.
Mijn lunch bestaat deze roadtrip meestal uit een zakje chips en of snoep, wat sportdrank en cola, maar dit keer moet ik het slechts met één enkele nectarine doen. Die heb ik meegegapt van het ontbijt uit het hotel in Siena, waar ik uiteraard volgens Italiaans gebruik vooral veel koekjes en zoetigheden heb kunnen nemen. De nectarine blijkt voldoende om de rest van de dag mee uit de fietsen, want vanuit het rustpunt is het nog vooral omlaag of anders wel vlak. Ik kom erachter dat Bolsena, mijn voorgenomen overnachtingsplaats, nog maar dertig kilometer weg is en dat stemt me tevreden. Ik ga lekker op tijd over zijn terwijl ik een zwaardere dag had verwacht.
Ik stop bij mijn hotel aan het meer van Bolsena na exact 113 kilometer te hebben gefietst. Op de bewegwijzering staat dat de afstand naar Rome ook nog 113 kilometer is. Ik ben benieuwd tot waar ze dat meten. Stadsmuur? Centraal Station? Piazza del Popolo, mijn bestemmin? Doet er verder ook niet zo toe, het is al met al nog één dag in het zadel en dan ben ik over. Heb ik dat toch maar mooi binnen drie weken en zonder een enkele rustdag geflikt. In Bolsena ga ik al om half vijf aan tafel en dat is extreem vroeg. Het eten is dit keer slecht, maar hetnuitzicht vergoedt veel. Om half zeven lig ik op bed en om acht uur gaat het licht uit. Nog één keer goed rusten, nog één keer trappen. Hopelijk houdt mijn achterband het nog een dag vol.